Pascalle Mansvelders (1963) is kunsthistorica, kunstcurator, recensent en beeldend kunstenaar. Na haar studie Kunstgeschiedenis werkte ze zo’n tien jaar enkel aan de theoretische kant van het vak, onder andere als ‘conservator collectie’ in het Museum van Bommel van Dam in Venlo. Daarna focuste ze zich eenzelfde aantal jaren op de ontwikkeling van haar eigen werk, en brak door met haar schilderijen en projecten waarin mensen centraal stonden die werden voorgesteld als engelen. Aansluitend was ze bijna tien jaar kunstcurator bij Odapark, Center for Contemporary Art in Venray. Sinds 2020 legt zich toe op driedimensionaal werk; beelden, sculpturen, objecten; uniek en in oplage. Voor Pascalle is kunst meer dan een vak. Het is een levensvisie die via de omweg van de verbeelding een andere, en ja ook wel, betere, kijk geeft op de wereld om ons heen. ‘Het is mijn stellige overtuiging’, zegt ze, ‘dat hedendaagse kunst verbindingen kan leggen en vensters kan openen. Om daarin de juiste route en het beste handvat te vinden, zie ik als de mooiste uitdaging.’
Pascalle studeerde af in Pop Art én in christelijke iconografie, de symbolische beeldtaal die de kunstgeschiedenis al eeuwenlang kent. Het pop art idee, van kunst is voor iedereen, is en blijft voor Pascalle leidend. Als curator haalde ze de internationale pers door Museum Van Bommel Van Dam te transformeren tot supermarkt. Het onderzoek dat ze door de jaren heen daarnaar is blijven doen, is een rode draad in haar werk als kunstenaar, curator, kunstrecensent, schrijver en kunsthistorica.
Pascalle is de oudste dochter van kunstenaar Hay Mansvelders (1935) en volgde via hem – al sinds haar vroege jeugd – jarenlang lessen bij diverse kunstenaars in de meest uiteenlopende disciplines. Ze tekent, schildert, kleit, modelleert, werkt met glas-in-lood en beheerst, als een van de weinige hedendaagse kunstenaars, oude technieken zoals het brandschilderen op glas. Ze maakt tentoonstellingen, restaureert meubels, fotografeert, produceert video’s en maakt designobjecten. Ze is met recht een multi-talent te noemen. Daarnaast schrijft ze voor een aantal landelijke kunst- en cultuurbladen, geeft kunsthistorische lezingen – onder meer over beeldsymboliek – en formeert en beheert een aantal pop art-kunstverzamelingen. Pascalle woont en werkt aan de Maas in Venlo en is de moeder van Mees en Storm. Ze lijdt ook aan de ziekte van Crohn die in het verleden niet alleen haar lichaam maar ook haar leven wel eens overhoop heeft gegooid. Mede daardoor heeft ze een sterke band met haar familie – waartoe ze ook haar vrienden rekent. En haar werk. Ze stelt geregeld dat ze kunst nodig heeft om via de sluiproute van de verbeelding de ‘echte’ wereld om haar heen een beetje te begrijpen.
De schilderijen, beelden en kunstprojecten van Pascalle hebben altijd een kunsthistorische basis. Haar werkterrein is het onderzoeken van de beelden om ons heen die we voor waar – voor vaststaand – hebben aangenomen. Maar ook die beelden zijn ooit, vaak lang geleden, door kunstenaars bedacht om ons houvast te geven in de onzichtbare en vaak onzeker makende mechanismen van ons bestaan. Engelen en de heilige Maria zijn in dit kader steeds terugkerende thema’s in haar werk. Enkel niet in de gebruikelijke beeldtaal want Pascalle probeert het irreële van onze voorstellingen en beelden inzichtelijk, en mogelijk reëel, te maken, met als centrale vraag: ‘Kan het ook anders?’.
Pascalle toont in haar werk een wereld van tegenstrijdigheden waarin het voorstellingsvermogen van de kunst gezien kan worden als een instrument, of zelfs een wapen, om te overleven. Ze gelooft in de schoonheid die schuilgaat in de donkerste dingen. Ze gelooft in de hoop die zich verborgen houdt in tegenslag. Ze gelooft dat alles dat je naar beneden haalt, je ook weer kan doen opstaan en je boven jezelf kan doen uitstijgen, je vleugels geeft – een geloof dat ademt uit al haar werk. Na de schilderijen zijn er sinds 2020 haar beelden. Gebaseerd op dezelfde fascinatie voor christelijke iconografie waarin engelen en heiligen centraal staan als metafoor voor het goede in de wereld. Boodschappers vertaalt naar onze huidige tijd, weergegeven als mensen van vlees en bloed die, als als wij allemaal, ook maar gewoon hun stinkende best doen een weg te vinden in het leven. Dat is, aldus Pascalle, wat kunst kan laten zien.
KLIK HIER VOOR CONTACT MET PASCALLE voor vragen over haar werk of het concept van onze Studio.
tekstdelen van Ruud Linssen en van Wido Smeets | fotografie: Franco Gori